4+1 κλασικά αριστουργήματα για να διαβάσεις έστω μία φορά
Αυτά είναι τα βιβλία που όλοι αξίζει να διαβάσουμε.
Αν και θα λέγαμε ότι πρόκειται για μία υποκειμενική συζήτηση – το ποια βιβλία μπορούν να θεωρηθούν κλασικά και γιατί – αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για ορισμένα αριστουργήματα. Κάποιοι τα έχουν διαβάσει δύο και τρεις φορές, άλλοι δυσκολεύτηκαν και τα παράτησαν και υπάρχουν κι εκείνοι που ξέρουν απλά τον τίτλο.
Βιβλία, στα οποία θα θέλεις να επιστρέψεις ξανά και ξανά, γιατί πολύ απλά κάθε φορά που θα επαναλαμβάνεις την ανάγνωσή σου θα ανακαλύπτεις κάτι διαφορετικό. Μην περιμένεις την… καλοκαιρινή ραστώνη για να τους δώσεις μια ευκαιρία, αφού κάθε βιβλίο ξεχωριστά κρύβει απίστευτες εκπλήξεις, φιλοσοφικά ερωτήματα για τη ζωή, ιστορικές αναδρομές και φυσικά, αναπάντεχες εξελίξεις που θα σε συνεπάρουν. Ας δούμε, όμως, ποια είναι 4+1 κλασικά αριστουργήματα για να διαβάσεις έστω για μία φορά στη ζωή σου.
“Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” – Νίκος Καζαντζάκης
Δεν θεωρείται τυχαία, ο μεγαλύτερος Έλληνας συγγραφέας, για αυτό και τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες, ενώ το βάθος της γραφής του μπορεί να σου αλλάξει τη κοσμοθεωρία και την ίδια σου τη ζωή. Το “Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” ήταν το πρώτο του μυθιστόρημα και θεωρείται το καλύτερο.
Στο μυθιστόρημα, ο Γιώργης Ζορμπάς που μετονομάζεται σε Αλέξη Ζορμπά συναντιέται με τον Νίκο Καζαντζάκη, στον Πειραιά. Εντυπωσιασμένος από το πάθος και τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του Ζορμπά, ο αφηγητής τον προσλαμβάνει ως επιστάτη. Στην Κρήτη, εγκαθίστανται στο ξενοδοχείο της Μαντάμ Ορτάνς. Σύντομα αποδεικνύεται ότι το λιγνιτωρυχείο ήταν ένα πρόσχημα, καθώς ο αφηγητής δεν ενδιαφέρεται για κέρδη, αλλά αναζητά απαντήσεις στα φιλοσοφικά ερωτήματα που τον τυραννούν. Με την απλή λογική του και την πείρα του πολυτάραχου βίου του, ο Ζορμπάς του δείχνει ότι οι απαντήσεις δεν βρίσκονται στα βιβλία, αλλά μέσα στην ίδια τη ζωή, αρκεί να τη ζει κανείς με πάθος, λυτρωμένος από ελπίδες και προσδοκίες.
“Φόνισσα” – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ένα ακόμα αριστούργημα, που αργά ή γρήγορα, θα πρέπει όλοι μας να διαβάσουμε, είναι η “Φόνισσα” του Παπαδιαμάντη. Όχι τόσο γιατί έχει γραφτεί από έναν σημαντικό Έλληνα συγγραφέα, αλλά γιατί έχει την ικανότητα να θίγει διαχρονικά κοινωνικά θέματα, να μας βάζει σε σκέψεις και να διαπιστώνουμε ότι τελικά, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα σε σχέση με το παρελθόν.
Κεντρικό πρόσωπο είναι η Χαδούλα ή Φραγκογιαννού, που τη ζωή της, παρουσιάζει ο συγγραφέας στα πρώτα κεφάλαια. Η Φραγκογιαννού κυριαρχείται από την εγκληματική ιδέα της βρεφοκτονίας και διαπράττει μια σειρά από φόνους μικρών κοριτσιών. Το βιβλίο αυτό σκιαγραφεί μία κοινωνία που σε συμβολικό επίπεδο δεν απέχει και πολύ από τη δικιά μας.
“Αδελφοί Καραμαζόφ” – Φίοντορ Ντοστογιέφσκι
Πρόκειται για το τελευταίο έργο του Ρώσου συγγραφέα και είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία της λογοτεχνίας και ίσως το καλύτερο έργο του.
Το έργο κινείται γύρω από τους χαρακτήρες της οικογένειας Καραμαζόφ και των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους. Έτσι έχουμε τον πατέρα που αντιπροσωπεύει την παρακμή και την διαφθορά. Τον παρορμητικό Μίτια που ενεργεί, στην υπερβολή του, με το συναίσθημα. Τον ορθολογιστή και άθεο Ιβάν εκπρόσωπο των αλλαγών που έρχονται και τέλος τον συναισθηματικό έως και ενοχικό Αλιόσα.
Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα πλαισιώνονται από μια πλειάδα άλλων χαρακτήρων που συνθέτουν το πρόσωπο της Ρωσίας εκείνης της εποχής, αλλά και τους χαρακτήρες των ανθρώπων που βρίσκονται ανάμεσα μας.
“1984 Ο Μεγάλος Αδελφός” – Τζωρτζ Όργουελ
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.
Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι’ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.
Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός ζοφερού μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία.
“Ανεμοδαρμένα Ύψη” – Έμιλυ Μπροντέ
Μπορεί να ήταν το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε η Έμιλυ Μπροντέ, όμως αυτό ήταν που την πέρασε στο πάνθεον της λογοτεχνίας. Πρόκειται για μια ανεπανάληπτη, συγκλονιστική ιστορία μοιραίου έρωτα και καταιγιστικού πάθους πιο δυνατού κι από τον ίδιο το θάνατο, που γνώρισε αμέτρητες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές διασκευές και διαβάζεται πάντα με την ίδια ένταση από τους αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το χειμώνα του 1801, ο κύριος Λόκγουντ νοικιάζει μια έπαυλη σε μια ερημική περιοχή της Αγγλίας. Ο ιδιοκτήτης της, ο σκοτεινός, μονήρης Χίθκλιφ, που ζει λίγα μίλια πιο πέρα στο αρχοντικό Ανεμοδαρμένα Ύψη, του κινεί την περιέργεια, γι’ αυτό ζητάει από την οικονόμο του, τη Νέλλη, να του διηγηθεί όσα ξέρει για κείνον…
Έτσι αρχίζει η ιστορία του Χίθκλιφ και της Κάθριν. Η ιστορία ενός ορφανού αγοριού και της όμορφης κόρης του ευεργέτη του, που αγαπήθηκαν από μικρά παιδιά με πάθος. Ανάμεσά τους, όμως, μπήκαν τα πλούτη και η φτώχεια, η προκατάληψη κι ο φθόνος, ώσπου αναπόφευκτα η αγάπη μετατράπηκε σε μίσος, επηρεάζοντας τις ζωές τους.
Αυτά ήταν 4+1 κλασικά αριστουργήματα για να διαβάσεις έστω για μία φορά στη ζωή σου. Για το ”Να ζεις, Να αγαπάς και να Μαθαίνεις” του Λέο Μπουσκάλια, θα σου γράψω αναλυτικά σε κάποια επόμενη ανάρτηση. Είναι ολόκληρο «κεφάλαιο»!
Μάθε τα πάντα σχετικά με το θέμα “Βιβλίο & Φιλαναγνωσία” στο κανάλι μας στο YouTube:
